Concert Bazart - OLT Rivierenhof

13 augustus 2024

"Denk maar niet aan morgen, elk eind een nieuw begin. Als we weten wat het wordt, wat heeft het dan nog voor zin?"

Deze zin brult mijn zus al geruime tijd luidkeels mee als het liedje "Denk maar niet aan morgen" van de Belgische groep Bazart op de radio komt. Mijn eerste reactie: de post veranderen. Ik ben absoluut geen fan van Bazart, of Nederlandstalige muziek in het algemeen.

Ik ben op zoek gegaan naar een muzikale workshop of muzikale belevenis buiten mijn comfortzone. Vermits het zoeken naar workshops financieel moeilijker lag, stelde mijn zus voor samen te gaan kijken naar Bazart. Zij is enorme fan, ik totaal niet. Ik werd hier dus uitgedaagd om uit mijn comfortzone te treden.

Ik ben eerder fan van Harry Styles, Taylor Swift, … Ik woonde een tijdje in Londen en de O2 Arena was dan ook een veelbezochte plaats tijdens mijn verblijf daar. Dat is pas een plaats waar je concerten kan geven.

Buiten het feit dat ik de groep Bazart niet goed vind, had ik ook ongelofelijk vooroordelen over het OLT: in openlucht een concert meepikken had ik nog nooit gedaan. En zo klein, in vergelijking met de O2 Arena of het Sportpaleis. Gevoelens van benauwdheid en claustrofobie staken meteen de kop op.

Dinsdag 13 augustus was het dan zover. 19u zouden de deuren opengaan, om 20u begon het voorprogramma en om 21u de groep zelf. Ik kon alleen maar denken: wat ga ik laat thuis zijn, dit wordt een lange avond.

Het voorprogramma was voor mij al een eerste doorn in het oog. Dit vond ik echt niet goed. Een jonge man van rond de 25 bracht liedjes van onderandere Britney Spears in een rock jasje. Zijn stem sneed door mijn oren. Gevoelens van afschuw staken zelfs de kop op. Wat deed ik daar toch?

Niet alleen de muziek van het voorprogramma zorgde voor frustraties, ook de accomodatie. We zaten op stenen banken, dronken iets fris uit herbruikbare bekers en voor het eten moest je gemiddeld 3 kwartier aanschuiven. Dan maar niets om te eten. Honger, moe, gefrustreerd en tegen mijn zin zitte ik het voorprogramma uit.

Dan was het eindelijk zover. Bazart begeeft zich op de tonen van het liedje "Geef mij alles" op het podium. Mijn zus veert recht, door het dolle heen. Ik begrijp haar excitement absoluut niet.

Naargelang het optreden vorderde, moet ik eerlijk zeggen dat mijn sympathie voor de groep, en dan meerbepaald voor frontman Mathieu Terryn, groeide. De teksten van hun liedjes zijn emotioneel beladen en als je goed luistert, link je deze zo aan je eigen leven.

Het liedje "Onder ons" bracht gevoelens van liefde en warmte bij me naar boven. Het gaat over de cocon waarin een man en vrouw samen leven, en dat het leven altijd alles doet om deze cocon te doorbreken, dat andere mensen zich willen wurmen in deze cocon, …

Dit kan ik perfect matchen aan mijn eigen relatie. Mijn vriend Wout werkt met shiften, ikzelf ook. Wanneer onze planningen dus slecht opgemaakt zijn, kan het zijn dat wij elkaar soms anderhalve dag niet zien. Dat vreet enorm aan mij en maakt mij onzeker.

Daar stond ik dan: te midden in het Rivierenhof, ondertussen stond ik recht omdat alle andere mensen voor ons ook recht stonden, na te denken over de gevoelens die een liedje van een artiest die ik niet goed vindt, toch wat bij me kan losmaken. 

Naar het einde van het concert toe, brengt Mathieu een niet eerder uitgebracht liedje "Over de rand". Het gaat over de mentale struggels waar hij zelf mee kampt. Het liedje gaat recht naar mijn hart: wat een verwoording en wat een tekst. Hij zingt over het feit dat zijn ego vaak relaties kapot maakt, en er weinig begrip komt van de mensen rond hem. Zo eerlijk en zo fragiel, dat doet iets met een mens.

Ik betrap me erop dat ik op het einde luidkeels mee sta te applaudisseren. Mijn zus kijkt me bedenkelijk aan en ik moet toegeven dat een open mind mij hier had kunnen helpen.

Ik moet de band gelijk geven met de tekst van hun lied "Denk maar niet aan morgen". Als ik had geweten wat er zou komen, had ik me in eerste instantie veel opener opgesteld. Maar ik ben heel aangenaam verrast, en dat is toch vaak waar het om gaat.

We vertrekken van onze plaatsen en beginnen aan onze wandeling uit het park. Het heeft toch iets, zo in openlucht. En net op dat moment begint het te regenen.. En raar maar waar, het stoorde me niet. Het paste echter perfect bij de charmes van Bazart en het OLT Rivierenhof. Bazart heeft er dan een fan bij. :)